Een hoofd vol liefde (en een beetje chaos)
- Mommunity Breda
- 21 okt
- 2 minuten om te lezen
Door: Evi Schut (lid van Mommunity Mompact als holistisch bokscoach én mama met ADHD)
Lieve mama,
Misschien herken je het wel: dat gevoel dat alles nét iets intenser binnenkomt. Dat je elke traan, elke lach, elk geluidje van je kind voelt tot in je tenen. Dat je hoofd vol is van liefde, maar ook van gedachten, lijstjes, zorgen en “oh ja’s”. Soms lijkt het alsof iedereen het moeiteloos doet. Rustig, gestructureerd en in balans, terwijl jij vooral probeert te overleven tussen flessen, speelgoed en je koffie die alweer koud is geworden.
Ik snap je. Want ik ben ook zo’n moeder.

Ik ben een moeder die dol is op haar kind, maar soms overweldigd wordt door haar eigen hoofd. Pas sinds mijn dertigste weet ik dat ik ADHD heb. Geen magisch “oh, natuurlijk!”-moment, maar wel eindelijk wat begrip voor waarom dingen voor mij soms net wat zwaarder voelen en waarom ik de ene dag alles aankan en de volgende dag instort van iets kleins.
ADHD maakt het moederschap… tja, interessant.
Honderd to-do taken, gedachten en emoties lopen tegelijk door mijn hoofd en lijf. Ik probeer structuur aan te brengen, lijstjes te maken, overzicht te houden. Maar ik ben uiteindelijk toch vijf dingen tegelijk aan het doen en vergeet te ademen of te drinken. En dat herken je misschien ook wel, met óf zonder ADHD, want moederschap is chaos!
Bij mij voelt het echter soms alsof er net een extra laagje chaos al in mijn hoofd zit.
Er zijn dagen dat ik lach om mijn eigen brein. Zoals die keer dat ik mijn drinkfles én sleutels voor de koelkast zette als geheugensteuntje, en vervolgens wél de fles en sleutels meenam, maar vergat wat in de koelkast lag. Typisch. En eerlijk? Soms baal ik en soms lach ik.

Wat ik moeilijk blijf vinden is pauze nemen. Mijn lijf zegt dat ik moet rusten, maar mijn hoofd blijft doorgaan. En als ik dan eindelijk instort, komt het schuldgevoel. Want hoe kan ik pauze nemen van iemand die mij nodig heeft? Maar ik leer. Elke dag een beetje. Want een overprikkelde mama is er niet 100%. En dus is even op adem komen heel belangrijk!
ADHD en moederschap samen is soms intens, grappig, vermoeiend, en tegelijk het mooiste wat er is, want tussen alle chaos en overprikkeling door is er dat kleine mensje met zijn glimlach, die me herinnert aan wat er op dát moment echt belangrijk is. En die me, telkens weer, even in het hier en nu houdt.
Dus, lieve mama: voel jij je soms overweldigd? Vergeet je dingen? Raak je overprikkeld? Twijfel je of je het wel goed doet? Je bent niet alleen én je bent meer dan goed genoeg.
Wil je meer lezen over mijn avonturen?
Kom gezellig langs op Instagram: @adhdmama.evi 🤍
%20(2).png)



Opmerkingen